خدا ایمان را واجب کرد براى پاکى از شرک ورزیدن ، و نماز را براى پرهیز از خود بزرگ دیدن ، و زکات را تا موجب رسیدن روزى شود ، و روزه را تا اخلاص آفریدگان آزموده گردد ، و حج را براى نزدیک شدن دینداران ، و جهاد را براى ارجمندى اسلام و مسلمانان ، و امر به معروف را براى اصلاح کار همگان ، و نهى از منکر را براى بازداشتن بیخردان ، و پیوند با خویشاوندان را به خاطر رشد و فراوان شدن شمار آنان ، و قصاص را تا خون ریخته نشود ، و برپا داشتن حد را تا آنچه حرام است بزرگ نماید ، و ترک میخوارگى را تا خرد برجاى ماند ، و دورى از دزدى را تا پاکدامنى از دست نشود ، و زنا را وانهادن تا نسب نیالاید ، و غلامبارگى را ترک کردن تا نژاد فراوان گردد ، و گواهى دادنها را بر حقوق واجب فرمود تا حقوق انکار شده استیفا شود ، و دروغ نگفتن را ، تا راستگویى حرمت یابد ، و سلام کردن را تا از ترس ایمنى آرد ، و امامت را تا نظام امت پایدار باشد ، و فرمانبردارى را تا امام در دیده‏ها بزرگ نماید . [نهج البلاغه]

دیگرسو

رفیق من !(چهارشنبه 87 آبان 29 ساعت 9:39 عصر )

باران جوانه می زند در خشکسالی ام

غرق بلوغ می شود باغ خیالی ام

تو دست می کشی سر گنجشک ها و من

حس می کنم پرنده ای در این حوالی ام

آواز کودکانه ام با باد می رود

در کوچه های آشنای نونهالی ام

وقتش رسیده پشت پرچین ها ببینمت

آه ای رفیق لحظه های پرتقالی ام

لبهای تشنه ام تو را فریاد می زند

بگذار عاشقت شود ظرف سفالیم

» کوثر یاری
»» نظرات دیگران ( نظر)

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

می خواستم ...
.
...
هر چه تو می پراکنی...
گرگ بیابان
چقدر ...؟
[عناوین آرشیوشده]